شیطان تاسمانی
یک شیطان تاسمانی نر.
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پستانداران
فرورده:	Marsupialia
راسته:	Dasyuromorphia
تیره:	Dasyuridae
سرده:	Sarcophilus
گونه:	S. harrisii
نام علمی
Sarcophilus harrisii (Boitard٬ ۱۸۴۱)

شیطان تاسمانی (TASMANIAN DEVIL) در جنگلهای تاسمانیا زندگی می‌کند.

این حیوان پناهگاهی در تنهٔ تو خالی درختان یا حفره‌ها و غارها برای خود پیدا کرده و از پوست و برگ درختان یا علف‌ها محل خواب درست می‌کند. شیطان تاسمانیا در بزرگسالی علاقه به خوردن گوشت با دندانهای بسیار تیزش دارد و اغلب مردار و لاشهٔ حیوانات را می‌خورد، در صورتی که گوشت پیدا نکند از گیاهان، تخم ماهی و سوسک هم تغذیه می‌کند. شیطان تاسمانیا پستاندار است و به بچه‌های خود شیر می‌دهد و مانند کانگرو کیسه دار است. در هر بارداری چهار بچه در کیسهٔ مادر به مدت ۱۵ هفته زندگی می‌کنند. رنگ این حیوان سیاه با خالهای سفید است و تا ۹۰ سانتیمتر رشد می‌کند. صدای این حیوان برای هشدار دادن به حیوانات دیگر بخاطر حفظ غذا یا محل زندگی به صورت جیغ‌های بلند و ترسناک است. شیطان تاسمانی ۴۲ دندان استخوانی سفت و برنده دارد.فشاری که فک این حیوان میتواند وارد کند بیش از یک تن میباشد. این کیسه دار با ظاهر شریرش . از خانواده داسیورید ها است و به خاطر قیافه شرر بارش . لقب شیطان تاسمانی به او داده اند . در جاهائی مشابه زیستگاه گورکن ها زندگی می کند . چشمانش حالت خاصی دارد . به گونه ای که اگر در نور خورشید به چشمانش نگاه کنید . چنین به نظر می رسد که کور می باشد . یکی از بزرگترین دشمن گوسفند داران است .

سایت نشنال جئوگرافی اخیرا این حیوان در لیست حیوانات در حال انقراض قرار داده . به گفته خیلی از علاقمندان . بعد از گرگ های کیسه دار تاسمانی . اکنون نوبت شیطان تاسمانی است که همانند گونه دیگر از خانواده خودش از بین برود .

رنگ موهای شیطان تاسمانی سیاه با لکه های سفید است و چنگال هایش . شبیه به چنگال های گربه وحشی است . تنها در جزیره تاسمانی زندگی می کند . تاسمانی . جزیره ای است نسبتا کوچک در جنوب شرقی استرالیا که عمدتا یک جزیره توریستی است و در عین کوچکی دارای پارک های جنگلی متعددی می باشد

نام شیطان تاسمانی اولین بار توسط یک جانور شناس به نام استلرز به روی این حیوان گذاشته شد . چرا که استلرز اندیشید . این جیغ ها و خرناسه های دلهره اور و استخوان سوز از عمق جهنم بر می اید و چون عمق جهنم جایگاه شیطان است . به همین دلیل نام این جانور را شیطان تاسمانی گذاشت .

اما شیطان تاسمانی در دو قرن اخیر از موجودی جهنمی و شیطانی . به جاذبه ای بزرگ برای توریست ها و سمبول حیات وحش زادگاهش جزیره تاسمانی . ایالتی از استرالیا تبدیل شده .

امروزه تعداد زیادی توریست . به استرالیا سفر می کنند تا با این جانور شگفت انگیز دیدار کنند . بسیاری از کشاورزان محلی . اقدام به گشایش رستوران و اقامتگاههای ویژه در قلمرو شیطان کرده اند و به توریست ها تضمین می دهند که حتما شیطان تاسمانی را به انها نشان خواهن داد و غالبا موفق هم می شوند که به قول خود عمل کنند . انان با گذاشتن لاشه های حیوانات در مسیرهای مشخص شیطان را جلب می کنند و با تمهیداتی به توریست ها نشان می دهند .

شیاطین تاسمانی وقتی بر سر سفره می روند دسته جمعی و بسیار پر سر و صدا هستند . این موجودات گوشت خوار کیسه دار . ارواره هائی بس نیرومند دارند و فراوان به سراغ حیوانات زخمی یا مرده می روند و ضیافتی بر پا می سازند .

از سال ۱۹۴۱ . شیاطین تاسمانی به طور قانونی تحت حفاظت درامدند و از ان زمان تاکنون جمعیت انان افزایش یافت و طبق اخرین سرشماری در دهه ۱۹۹۰ تعداد شیطان تاسمانی به حدود ۱۵۰ هزار قلاده رسیده است . اما امروزه . بر اساس گزارش نیک مونی بیولوژیست . برای شیطان تاسمانی نوعی سرطان اسرارامیز که با تومور هائی روی صورت های این جانوران خودنمائی می کند به سراغ انان امده

بر اساس نظر نیک مونی . علت اصلی شیوع این بیماری . گازهائی است که هنگام منازعه بر سر غذا خوردن یا جفت گیری از سر و صورت یکدیگر می گیرند . او می گوید . جمعیت شیطان های تاسمانی در وحش ممکن است تاکنون به نصف تقلیل یافته و در نواحی پر جمعیت نرخ مرگ و میر به ۸۰ تا ۹۰ درصد رسیده باشد .

او می افزاید . به نظر می رسد این بیماری علاج ناپذیر است . علاوه بر این حادثه بزرگتری در میان نرهای بالغ پدید امده . اگر چه هر دو جنس نر و ماده در سنین مختلف مبتلا شده اند . اما حیوانات جوان تر ظاهرا کمتر در معرض بیماری هستند چون کمتر می جنگند . یا به دلیل انکه بیماری مدت طولانی تری در بدن انان ( به صورت کمون ) باقی می ماند . از هنگام مشخص شدن بیماری . ظرف چند ماه مرگ حیوان فرا می رسد .

اخیرا با معرفی روباه قرمز به منطقه زیست شیطان ها . اوضاع بدتر هم شده . زیرا روباه ها به صورت رقیبی در غذا در کنار انان قرار گرفته و زیستگاه انان را تنگ تر ساخته اند .

همچنین توله های شیطان تاسمانی نیز طعمه روباه ها می شوند . در وهله نخست تصور بر ان بود که شیطان های تاسمانی در جریان رقابت با روباه ها عمل خواهند کرد و توله های انها را خواهند خورد و بدین وسیله به مانعی طبیعی در برابر ازدیاد بی رویه روباه ها تبدیل خواهند شد . اما قضیه اکنون به کلی معکوس شده و این نسل شیطان های تاسمانی است که به خطر افتاده .

یکی از راه هائی که برای نجات شیطان تاسمانی در نظر گرفته شده انتقال تعدادی از سالم ها به نقطه دیگری در تاسمانی است .